ในฐานะเจ้าของฟาร์มเต่า ผมอยากจะมาแชร์มุมมองเกี่ยวกับการคัดเลือกแม่พันธุ์เต่าซูคาต้าเข้าฟาร์ม ซึ่งอาจจะแตกต่างจากสิ่งที่คนทั่วไปส่วนใหญ่นิยมกันนะครับ เพราะหลายคนมักจะมองหาแม่เต่าที่มีกระดองสวยงาม สีทองสว่าง ไม่มีตำหนิใด ๆ ราวกับเป็นงานศิลปะ แต่สำหรับผมแล้ว ผมกลับมองตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงครับ 
ผมเลือกแม่พันธุ์ที่ดีจากอะไร… ?
ผมจะเน้นเลือกเฉพาะแม่พันธุ์ที่มี ร่องรอยการผสมพันธุ์ ที่ชัดเจน จากตัวผู้ที่เก่งและขยันทำงานครับ ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นน่ะเหรอ? เพราะผมมีความเชื่อส่วนตัวที่ฝังลึกว่า แม่พันธุ์เต่าซูคาต้าที่ดีและพร้อมจะให้ผลผลิต จะต้องเป็นแม่เต่าที่ ยอมให้ตัวผู้ขึ้นผสม อย่างสม่ำเสมอเท่านั้นครับ
แม่เต่าที่กระดองสวยงามไร้ที่ติ แม้จะมีขนาดใหญ่กว่า 16 นิ้วขึ้นไป และมีอายุมากกว่า 4 ปี ซึ่งถือเป็นวัยเจริญพันธุ์แล้ว แต่หากยังไม่ยอมให้ตัวผู้ขึ้นผสม ผมเชื่อว่าเขายังไม่มีความพร้อมทางด้านร่างกายหรือสุขภาพที่สมบูรณ์ดีพอที่จะวางไข่ครับ
การที่แม่เต่าพร้อมให้ผสม บ่งบอกถึงความสมบูรณ์ของระบบสืบพันธุ์ ฮอร์โมนที่สมดุล และสภาพจิตใจที่พร้อมสำหรับการวางไข่ครับ
ปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการผสมพันธุ์:
แน่นอนว่าปัจจัยที่ทำให้แม่เต่าไม่ยอมให้ตัวผู้ขึ้นผสมนั้นมีหลากหลายและซับซ้อนครับ โดยเฉพาะปัจจัยหลัก ๆ อาจจะมาจาก ตัวผู้ เองนี่แหละครับ ที่แม่เต่าอาจจะไม่ถูกใจเอาเสียเลย หรือมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้การผสมพันธุ์ไม่ประสบผลสำเร็จ เช่น เพิ่งจะย้ายบ้านมาใหม่ ๆ ยังปรับตัวไม่ได้ สถานที่ใหม่ไม่เหมาะสม เพราะมีความชื้นมากเกินไปหรือแสงแดดน้อยเกินไป ตลอดจนอาหารที่ได้รับมีคุณค่าทางโภชนาการไม่เพียงพอ เป็นต้น
ขนาดและน้ำหนักของพ่อพันธุ์:
อย่างที่พบบ่อยๆ คือถ้าพ่อพันธุ์มี น้ำหนักตัวมากเกินไป หรือมีขนาดตัวที่ใหญ่กว่าแม่พันธุ์มากเกินไป แม่เต่าก็จะไม่ยอมให้ขึ้นผสมครับ เพราะเวลาตัวผู้ขนาดใหญ่และหนักขึ้นผสม มันจะทิ้งร่องรอยที่ผมเรียกส่วนตัวว่า “ตราประทับแห่งการโซเดมาคอม” (เป็นร่องรอยที่เกิดจากการเสียดสีอย่างรุนแรงระหว่างการผสมพันธุ์) ไว้บนกระดองแม่เต่า
ยิ่งมีการผสมบ่อยเท่าไหร่ ร่องรอยการสึกกร่อนก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ทำให้แม่เต่ารู้สึกเจ็บปวดและไม่สบายตัว นำไปสู่การปฏิเสธการผสมพันธุ์ในครั้งต่อๆ ไปครับ เราจะสังเกตเห็นได้จากรอยขูดขีด หรือรอยสึกที่บริเวณด้านข้างของกระดองแม่เต่า ซึ่งเป็นหลักฐานที่บ่งบอกว่ามีการผสมเกิดขึ้นจริงและบ่อยครั้ง
ประสบการณ์และความเก่งกาจของพ่อพันธุ์:
พ่อพันธุ์บางตัวอาจจะยังไม่เก่งพอในการขึ้นผสม หรือมีเทคนิคที่ไม่เหมาะสม ทำให้แม่เต่ารู้สึกไม่สบายใจหรือไม่มั่นใจ การเลือกพ่อพันธุ์ที่มีประสบการณ์และมีประวัติการผสมพันธุ์ที่ดี จึงเป็นสิ่งสำคัญครับ
ความเข้ากันได้ทางเคมี (Feromones):
เหมือนกับสิ่งมีชีวิตหลายชนิด เต่าก็อาจมี ฟีโรโมน ที่ส่งผลต่อการดึงดูดระหว่างเพศ การที่แม่เต่าไม่ยอมให้ผสม อาจเป็นเพราะฟีโรโมนของตัวผู้ไม่ดึงดูด หรือไม่กระตุ้นความพร้อมในการผสมพันธุ์ของแม่เต่าได้เพียงพอ หรือบางทีเพราะแม่เต่าไม่ตรงกับสเป็คตัวผู้ ก็เคยเจอมาแล้ว
สภาพแวดล้อม:
สภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม เช่น พื้นที่คับแคบ อุณหภูมิที่ไม่เหมาะสม หรือมีผู้รบกวนมากเกินไป ก็อาจทำให้แม่เต่าเกิดความเครียดและไม่ยอมให้ผสมได้เช่นกันครับ
การจัดสภาพแวดล้อมให้สงบ ปลอดภัย และมีพื้นที่เพียงพอสำหรับการผสมพันธุ์จึงเป็นสิ่งสำคัญ และจำเป็นต่อการเพาะพันธุ์อย่างยิ่งครับ
สุขภาพของแม่พันธุ์:
แม้ว่าแม่เต่าจะดูแข็งแรงดี แต่หากมีปัญหาสุขภาพภายในบางอย่างที่มองไม่เห็น เช่น ปัญหาเกี่ยวกับระบบสืบพันธุ์ หรือภาวะขาดสารอาหารบางชนิด ก็อาจส่งผลให้แม่เต่าไม่พร้อมที่จะผสมพันธุ์และวางไข่เช่นกันครับ
ผมเคยเจอแม่พันธุ์ตัวใหญ่ ๆ แต่ไม่ให้ตัวผู้ตัวใดขึ้นผสม ทั้ง ๆ ที่ทดลองสลับจับคู่ ตลอดจนจับแยกคอกก็แล้ว แต่ก็ไม่ยินยอมให้ผสม ผมจึงเชื่อว่าเขามีสุขภาพไม่ดีจากภายในร่างกายที่เรามองไม่เห็นหรือตรวจไม่เจอครับ
ความละเอียดอ่อนของการจับคู่:
หัวใจของการทำฟาร์มเต่าซูคาต้า เรื่องพวกนี้เป็นอะไรที่ละเอียดอ่อนมากๆ ครับ การจับคู่ระหว่างพ่อพันธุ์และแม่พันธุ์ที่ไม่เหมาะสม อาจส่งผลให้ไม่มีผลผลิตออกมาเลย หรือได้ผลผลิตที่ไม่สม่ำเสมอ นี่คือสิ่งที่เจ้าของฟาร์มอย่างผมต้องใส่ใจ สังเกตพฤติกรรม และเรียนรู้จากประสบการณ์อย่างใกล้ชิด เพื่อให้ได้ลูกเต่าซูคาต้าที่มีคุณภาพออกมาอย่างต่อเนื่องและยั่งยืนครับ
การเข้าใจธรรมชาติของเต่าแต่ละตัว และการจัดการปัจจัยต่างๆ ให้เหมาะสม จึงเป็นหัวใจสำคัญของการทำฟาร์มเต่าที่ประสบความสำเร็จครับ
หวังว่าโพสต์นี้จะให้ข้อมูลเชิงลึกและเป็นประโยชน์สำหรับผู้ที่สนใจเลี้ยงเต่าซูคาต้า หรือกำลังวางแผนจะทำฟาร์มเต่านะครับผม