เต่าญี่ปุ่น เต่าน้ำยอดนิยมในไทย

[เต่าแลนด์]

เต่าญี่ปุ่น หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ เต่าแก้มแดง (Red-eared Slider) ถือเป็นหนึ่งในสัตว์เลี้ยงประเภทเต่าน้ำที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในประเทศไทย ด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารัก ขนาดที่ไม่ใหญ่จนเกินไปในวัยเด็ก และอุปนิสัยที่ดูแลง่าย ทำให้เต่าชนิดนี้กลายเป็นขวัญใจของคนทุกเพศทุกวัย อย่างไรก็ตาม เบื้องหลังความน่ารักนั้นแฝงไว้ด้วยความรับผิดชอบที่ผู้เลี้ยงต้องใส่ใจ ทั้งในด้านการดูแลให้มีสุขภาพดีไปตลอดอายุขัย และผลกระทบต่อระบบนิเทศน์โดยรวมของประเทศ

 

ที่มาและลักษณะเด่น: ไม่ใช่เต่าจากญี่ปุ่น แต่เป็นสัญลักษณ์ที่ติดปาก
แม้จะมีชื่อเรียกว่า “เต่าญี่ปุ่น” แต่แท้จริงแล้วเต่าแก้มแดงมีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมอยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำมิสซิสซิปปีในสหรัฐอเมริกาและเม็กซิโก ชื่อในภาษาไทยนั้นสันนิษฐานว่ามาจากการที่ประเทศไทยนำเข้าเต่าชนิดนี้มาจากประเทศญี่ปุ่นในช่วงแรกๆ ทำให้คนไทยเรียกติดปากกันมาจนถึงปัจจุบัน

ลักษณะทางกายภาพที่โดดเด่น ของเต่าญี่ปุ่นคือ มีแถบสีแดงหรือสีส้มสดบริเวณแก้มทั้งสองข้าง ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ “เต่าแก้มแดง” กระดองส่วนบนมีสีเขียวเข้มไปจนถึงสีน้ำตาลมะกอก มีลวดลายเส้นสีเหลืองสวยงาม เมื่อยังเล็กกระดองจะมีสีเขียวสดใสและลวดลายชัดเจน แต่เมื่อโตขึ้นสีของกระดองจะเข้มขึ้นจนเกือบดำ ขนาดเมื่อโตเต็มที่สามารถยาวได้ถึง 15-30 เซนติเมตร โดยตัวเมียจะมีขนาดใหญ่กว่าตัวผู้เล็กน้อย แต่ตัวผู้จะมีเล็บเท้าหน้าและหางที่ยาวกว่าอย่างเห็นได้ชัด เต่าญี่ปุ่นมีอายุขัยเฉลี่ยที่ยาวนานถึง 20-30 ปีหากได้รับการดูแลอย่างเหมาะสม

 

ทำไมเต่าญี่ปุ่นถึงเป็นที่นิยม?
ความนิยมในตัวเต่าญี่ปุ่นนั้นมาจากหลายปัจจัยประกอบกัน ไม่ว่าจะเป็น:

รูปลักษณ์ที่น่าเอ็นดู: โดยเฉพาะในวัยเด็กที่มีขนาดเล็กและสีสันสดใส
อุปนิสัยที่แข็งแรงและปรับตัวง่าย: ทำให้ผู้เริ่มต้นสามารถเลี้ยงได้ไม่ยาก
ความกระฉับกระเฉง: เป็นเต่าที่ชอบว่ายน้ำและปีนป่ายขึ้นมาอาบแดด ทำให้ผู้เลี้ยงเพลิดเพลินกับการเฝ้าดูพฤติกรรม
ราคาที่เข้าถึงง่าย: ในช่วงแรกเกิดมีราคาไม่สูงมากนัก ทำให้หาซื้อมาเลี้ยงได้ง่าย
การดูแลอย่างถูกวิธี: หัวใจสำคัญของการเลี้ยงเต่าญี่ปุ่น
การเลี้ยงเต่าญี่ปุ่นให้มีสุขภาพแข็งแรงและอายุยืนยาวนั้น ผู้เลี้ยงจำเป็นต้องจัดสภาพแวดล้อมให้ใกล้เคียงกับธรรมชาติของพวกมันมากที่สุด ซึ่งประกอบด้วยปัจจัยสำคัญดังนี้

ที่อยู่อาศัย: ควรเป็นตู้ปลาหรืออ่างที่มีขนาดใหญ่พอให้เต่าว่ายน้ำได้สะดวก และต้องมีพื้นที่บกที่แห้งสนิท เช่น ก้อนหินหรือเกาะลอยน้ำ เพื่อให้เต่าสามารถปีนขึ้นมาอาบแดดและพักผ่อนได้
คุณภาพน้ำ: น้ำในที่เลี้ยงต้องสะอาดอยู่เสมอ ควรมีการเปลี่ยนถ่ายน้ำอย่างสม่ำเสมอ หรือติดตั้งระบบกรองน้ำเพื่อช่วยรักษาความสะอาดและลดการสะสมของเชื้อโรค
แสงแดด: เต่าญี่ปุ่นเป็นสัตว์เลือดเย็นที่ต้องการแสงแดดในการดำรงชีวิต แสงแดดช่วยให้ร่างกายอบอุ่นและที่สำคัญคือรังสี UVB ในแสงแดดจะช่วยให้เต่าสามารถสังเคราะห์วิตามินดี 3 ซึ่งจำเป็นต่อการดูดซึมแคลเซียมไปใช้สร้างความแข็งแรงให้กระดอง หากไม่สามารถให้เต่าได้รับแสงแดดโดยตรง ควรใช้หลอดไฟ UVB สำหรับสัตว์เลื้อยคลานทดแทน
อาหาร: เต่าญี่ปุ่นกินได้ทั้งพืชและสัตว์ ในวัยเด็กจะต้องการโปรตีนสูง เช่น อาหารเม็ดสำหรับเต่า, ไรแดง, หนอนแดง หรือเนื้อปลาชิ้นเล็กๆ เมื่อโตขึ้นควรเพิ่มสัดส่วนของพืช เช่น ผักบุ้ง, ผักกาด, แหน, และสันตะวาใบพาย เพื่อป้องกันภาวะอ้วนและส่งเสริมสุขภาพที่ดีในระยะยาว
ผลกระทบต่อระบบนิเวศ: ความน่ารักที่มาพร้อมกับภัยคุกคาม
ปัญหาสำคัญที่เกิดจากความนิยมในการเลี้ยงเต่าญี่ปุ่นคือ การนำไปปล่อยในแหล่งน้ำธรรมชาติเมื่อเต่าโตขึ้นจนผู้เลี้ยงไม่สามารถดูแลต่อได้ หรือเกิดความเบื่อหน่าย การกระทำดังกล่าวส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อระบบนิเวศของไทย เนื่องจากเต่าญี่ปุ่นเป็น “ชนิดพันธุ์ต่างถิ่นที่รุกราน” (Alien Invasive Species)

ด้วยความสามารถในการปรับตัวที่สูง แข็งแรงทนทาน และขยายพันธุ์ได้อย่างรวดเร็ว ทำให้เต่าญี่ปุ่นสามารถแย่งชิงอาหารและที่อยู่อาศัยจากเต่าสายพันธุ์พื้นเมืองของไทยได้ นอกจากนี้ยังอาจเป็นพาหะนำเชื้อโรคและปรสิตที่สัตว์พื้นเมืองไม่มีภูมิคุ้มกัน ส่งผลให้ประชากรสัตว์น้ำและสัตว์เลื้อยคลานท้องถิ่นลดจำนวนลงอย่างน่าเป็นห่วง

ดังนั้น การตัดสินใจเลี้ยงเต่าญี่ปุ่นจึงเป็นภาระผูกพันในระยะยาว ผู้เลี้ยงต้องมีความพร้อมที่จะดูแลเอาใจใส่พวกมันไปตลอดช่วงชีวิต และต้องตระหนักอยู่เสมอว่า “ห้ามปล่อยเต่าญี่ปุ่นลงในแหล่งน้ำธรรมชาติโดยเด็ดขาด” เพราะการกระทำที่ดูเหมือนเป็นการให้ชีวิตใหม่แก่สัตว์เลี้ยงของคุณ อาจกลายเป็นการทำลายสมดุลของระบบนิเวศที่เปราะบางของประเทศไปอย่างไม่สามารถแก้ไขได้ การเลี้ยงดูอย่างมีความรับผิดชอบจึงเป็นหนทางที่ดีที่สุดในการแสดงความรักต่อสัตว์เลี้ยงและสิ่งแวดล้อมไปพร้อมๆ กัน

[ผู้เขียน]

ข้อความ